Ons doel
De stichting beoogt niet het maken van winst, en heeft als doel, het behouden en duurzaam beheren van de natuur en natuurlijke hulpbronnen in Suriname, al dan niet in samenwerking met nationale- en internationale organisaties, alles in de ruimste zin des woords, voor zover wettelijk is toegestaan.
De stichting tracht haar doel ondermeer te bereiken door:
- Het verrichten of doen verrichten van wetenschappelijk onderzoek in de kuststrook, waaronder de mangrovegordel, savanne en overige biotopen, het marien gebied, alsook in het binnenland van Suriname;
- De overheid en overheidsorganisaties gevraagd en ongevraagd adviseren bij signalering van ongewone situaties dan wel acute problemen;
- Het evalueren en verspreiden van informatie en data over deze ecosystemen, middels nationale en internationale publicaties, presentaties, seminars, workshops en websites, teneinde de bewustwording te verhogen ten aanzien van het sociaal, economisch en ecologisch belang van deze ecosystemen;
- Contact initiëren en onderhouden met nationale- en internationale niet gouvernementele organisatie’s (NGOs), alsook met expliciet te noemen, de verschillende ministeries;
- Het werven van fondsen ten behoeve van en het verlenen van financiële steun aan personen en organisaties, die projecten en aktiviteiten, met een gelijk of een soortgelijk doel ontplooien;
- Het samenwerken met organisaties en instanties, zowel nationaal als internationaal, die direct of indirect, gelijke of soortgelijke doeleinden nastreven;
- Het aanwenden van alle wettige middelen die voor het bereiken van het doel bevorderlijk zijn;
MANGROVEN IN SURINAME
In Suriname komen zes (6) mangrove-soorten aan de modderkust, in het noorden van ons land, voor en twee (2) in de savannes, waaronder ook op de granietrotsen (rots- savannes) of Inselbergen. Aan onze kust zijn twee Parwa soorten of Zwarte mangroven (Avicennia germinans L. en Avicennia schaueriana (Stapf & Leechm.) vastgelegd, drie Mangro-soorten of Rode mangrove (Rhizophora mangle (L.), Rhizophora racemosa (G.F.W.Mey) en Rhizophora harrisonii (Leechm.), een vermoedelijke hybride) en de Witte mangrove of Akira (Laguncularia racemosa (L.Gaertn.f.). Deze 6 mangrove-soorten behoren tot drie plantenfamilies, Avicenniaceae, Rhizophoraceae en Combretaceae, respectievelijk.
Witte mangrove (Akira) met kleine bloemen
Parwa bloeiwijze
Witte mangrove (Akira) met zaden
Parwa-embryo’s (zaden)
Mangro (Coppename rivier-oever)
Savanne mangrove of Sabana mangro
Fotosynthese meting bij Parwa in Coronie
De modder- en savannemangroven verschillen van elkaar.
1. De eersten hebben een uitgebreid wortelstelsel waarmee ze stevig vastgehecht zijn in de modder en niet makkelijk omvallen.
2. Ze kunnen zoutwater (zeewater) tolereren (verdragen) wat vele andere planten niet kunnen. Het is belangrijk om te weten dat elke mangrovesoort specifieke eigenschappen heeft die een beetje verschillen van andere soorten.
3. Hun propagulen of ‘zaden’ zijn reeds ontwikkeld tot embryo’s als die van de boom vallen. Ze kunnen wel een maand in het water dobberen en zich verder ontwikkelen totdat ze op vaste grond gekomen zijn en vervolgens wortelschieten. De savanne-mangroves hebben geen water nodig voor de verspreiding van hun zaden. De zaaddragers springen stervormig open aan de boom waardoor de kleverige, fel-oranje zaden zichtbaar worden en door vogels worden verspreid.
